یک استکان چای با خدا ...

  من از مسیر جاده ای رفتم که عبور از حوالی اش را هم در کتابچه ی زندگی تو ننوشتند رفیق... گناهی نداری اگر نمیفهمی چه میخواهم... در این جاده انقدر عمیق  طعم گسِ خیانت و خودخواهی و تنهایی به دهانم نشست که تمام غدد چشایی ام خو گرفت به بی مزه بلعیدن... حالا ماحصل تجربه به تو میگویم که باید بی مزه ببلعیم زندگی را... آن وقت نه شیرینی اش ما را مست میکند... و نه تلخی اش نا امید...! و شاید همین بوده که قرن ها آن را بزرگان تقوا خواندند و نفهميديم...      یک استکان چای با خدا ......

دوستی ميگفت اینجا شبیه یک قبرستان پر از اندوه است...

حق داشت...

اندوه من از درد 

افسوس من از استرس و ترس

این اشک من از غم

رفتار من از خاطره ی صبح تلافی ست...!

دوستت دارم را هزار بار بنویس... 

آن وقت دفترت را بیاور....!

شاید این بار نمره ات را با دستان اشک آلودم دادم رفیق....

آه... رفیق... 

چقدر دلگرم بودم روزی به این واژه.... 

.

.

.

یک استکان چای با خدا ......

  زمین را بر پیراهن زمان گلاویز میبینم... این پهناور خاکی، به امید نابودی استهلاکش، قصد کرده آنقدر نچرخد بر مدار دنیا ؛ که ساعت ها از حرکت بایستند و عقربه هایشان سر از سجده بردارند...و زمان، معطر به عطر یوسفِ منتظَر، صبر پیشه کرده، و زمین را عاقلانه بر مدار رسیدن آن موعود، میگرداند و میگرداند و ...میدانم میرسد آن مسافری که عطرش از پشت ابرهای ظهور هم، زمین عاصی را آن قدر مست میکند که بگردد هر روز... فقط...! آخر خدا...!یک عمر است که روزه دار است دنیا...! به احوال مغلوب بی رمقش رحم کن...! به حق قنوت گریان قلب مهربان صاحبمان امروز... عید فطر این رمضان طولانی را برسان...! یک استکان چای با خدا ......

  میشود یک روز... من باشم...شما باشید...و دنیا در آرامش باشد...؟میشود سکوت، سهم چشمان هیچ عاشق ناکامی نباشد...؟دستها در هم گره بخورند...؟و کودکان تا نهایت دنیا به شوق تجربه، بدوند؟... میشود یک روز...تمام راه های این دنیا را پر از نقش ترنج های رنگ به رنگ کنم...و هیچ قطاری سیاه نباشد...؟و خانه ام را پر از درختان مجنون، جزیی از طبیعت خدا ببینم....؟ . میشود عبور کرد...میشود خندید... اگر شما باشید...تا دنیا در آرامش باشد...         یک استکان چای با خدا ......

 

ای کاش بیایید...
و نور بپاشید...،

بر زمین خشک جاده ای که،
تمام مسافرانش عمری ست سرگردان اند....
داشتن و نداشتنتان...،

سخت تر است از،
نفس کشیدن یک بیمار شیمیایی...،

در آخرین جرعه های ملتمسانه ی دم و بازدم اش از هوا...
سینه ام را تنگ کرده دنیا...
آقای من...
شما که نیستید...،
زمین هم بی قرار میگردد...!
چه انتظاری از ما؟...
.
.
.
.
.

#اللهم_عجل_لولیک_الفرج_مولانا_صاحب_الزمان

یک استکان چای با خدا ......

عصـــر دلگیر جمعه باشد و...
سر قرار با تنها صاحبت، باز هم نرسیده باشی....
به خدا قسم!
که جز خدا
حال پریشان دلت را کسی نمیداند...

 

 

"والعصــــر
ان الانسان لفی خســـــــــــر "

 

یک استکان چای با خدا ......

   آقای روزهای اردیبهشتی دنیا...دردِ دل هایم را برایتان؛نگه میدارم برای روز پایان مباداها...!تمام میشود بالاخره... میدانم....مباداهایم را محترم شمردم...بیست و اندی سال است...! تنها به شوق آمدنت... باور کن...! چقدر دوست دارم بیایی و ؛گرد و غبار سالها غیبتمان را ؛از چشمان اسمانیت وام بگیرم و ... ؛ تیمم کنم همه ی عمر.....عمر...؟اصلا مگر زندگی هم کرده ایم پیش از شما؟!....آه.... باز هم عصر جمعه رسید و دلتنگی تحقق رویاها...نفسم را برید.......       #اللهم_عجل_لوليك_الفرج یک استکان چای با خدا ......

.بیا دوباره بچه باشیم...بیا حالا که ظهر داغ تابستان آمده، در کوچه ی قدیمی مان، دوباره دوچرخه سواری کنیم... دلم میخواهد دوباره بگویی: بیا مسابقه بدهیم ...!میدانی؟... آخر مدت هاست هر کس که زودتر رسید برنده نیست ! مردم هرکسی را که زودتر "رفت" برنده میدانند...از وقتی با تو مسابقه ندادم؛ همیشه بازنده شدم....بیا که بگذاری این بار من برنده باشم....طعم خوشی ندارد دور شدن ها را تماشا کردن....باز هم انگشتم را که بریدم... ؛دستم را بگیر و ببر زیر شیر آب حیاطتان، و به چشمهایم بگو...: "خوب میشوی ... همین الان...". بگذار در عاقبت این همه گرما، قرمزی گونه های گیلاس بماند و... شیرینی توت ه یک استکان چای با خدا ......

.

کاش خدا این زمین را چنگ میزد.... آب میکشید... و یک بار هم که شده جاذبه را بر عکس میکرد...؛ تا قطره هایش بروند به آسمان..... .
سکوت این همه سیاهی؛
نفسم را بند آورده...........

.
.
.

یک استکان چای با خدا ......

.به قول عزیزی: "بعضی حرف ها درد دارند..." .چند روز پیش در محافل مجازی نوشتند "واکنش طنز! #مهران_غفوریان بر آن شدم که به دنبال معنای #طنز بگردم... شاید نمیدانستم تا حالا! البته بر من عیب چندانی نیست! ولی او که باید بداند طنز چیست! او که عمری ست طناز است مثلا! "طنز در لغت به معنای سرزنش، تمسخر، طعنه، تهمت، سخن رمز‌آلود (#فرهنگ_عمید) وافسوس کردن و عیب‌جویی آمده است (#فرهنگ_دهخدا).به نظرم رسید این روزها ...، و با این تعابیر، از این کلمه ی موذی چند پهلو! موارد زیادی هست که در کشورمان طنز شده! مثلا با لاک نماز نخواندن! یا حرام بودن #خال_کوبی! یا اینکه دل پاک نمود دارد در ظ یک استکان چای با خدا ......

 

نیاز به دوست داشته شدن،
و دوست داشتن یک انسان ،
شبیه نیاز یک پرنده ی زیبا به قفس،
برای پرهیز از شکار شدن است...!،  در جنگلی که در هر قدمش یک صیاد...، یک جنگ...، یک خروار مرگ... کمین کرده.
خدا میداند...!
شاید آن روزی که،
قفس هم بفهمد پرنده به او نیازمند است،
جور نگه داری هیچ کوچک ضعیف زیبایی را نکشد...! 

 

 

 

 

 

 

یک استکان چای با خدا ......

. گاهی...انتظار داری کسی بیشتر بفهمد...کمی بیشتر از بقیه... فقط گاهی...!آن هم پس از مدتها خواستن خودش! تلاش کردنش...! دلیل آوردنش! محبت کردنش! عاشقی کردنش...!انگار نه انگار که بارها و بارها به خودت گفتی:اشتباه نکن دیوانه! این یکی هم هیچ تفاوتی با بقیه ندارد!،ولی ناگهان از راه رسیده و گفته هایت را به دلت خط زده! ...و به چشمهایت فهمانده که؛ فرق میکند...!فرق...اما...گاهی...همین که بیشتر باور میکنی؛و دلت گرم میشود...؛و آرام میشوی ؛که کسی پیدا شده تا ؛ بیشتر بفهمد...........در رد پای رفتنش روی شن ها...؛تازه میبینی چقدر تنهاتر شدی.... یک استکان چای با خدا ......